HIGUIN, HIGUN “répugnance, détestation,
désamour” ; HIGU-IZAN, HIGUNDU “détester,
se détourner de, faire fuir” (brebis chassant son agneau),
“sevrer”, HIGUNTZA “détestation” et
“sevrage”. Formé en radical /HIG-/ “?”
+ suffixe /-UN/-ON/ “ayant, pourvu de” Correspondance possible : gr. φεϐομαι (phebomai) et φεύγω (pheúgō) : /*bh ěgw-/ (gr. /*bhegw-/, balto-sl. /*bhēgw-/. |
||
|